In gesprek met: vrijwilliger Henk Hoonings
Geschreven door: Saar S.
Al 35 jaar Jeugdtrainer bij AMVJ tafeltennis! Henk kwam in 1959 in de ban van tafeltennis, doordat hij ging werken in de vaart. Als radiotelegrafist ter Koopvaardij, ook wel “sparks” genoemd, voer hij voor KPM (de Koninklijke Paketvaart Maatschappij) richting “de Oost”. Aan boord stond een tafeltennistafel en het was de kunst om de bal in het spel te houden terwijl het schip hevig deinde op de golven.
In 1969 werd hij lid van AMVJ (de Amsterdamse Maatschappij Voor Jongeren), toen nog gevestigd op het Leidseplein. En vanaf 1973 kwam hij aan wal. Hij heeft vanaf die tijd allerlei rollen vervuld, zo was hij voorzitter en zat hij in de redactie van de clubkrant. Ook ging hij diploma’s halen om tafeltennistrainer te kunnen worden.
Vanaf 1990 werd hij de jeugdtrainer en sindsdien wordt de afdeling jeugd door hem gedragen. Hij is niet alleen trainer maar ook coach als kinderen competitie gaan spelen. Ook organiseerde hij zomerkampen en werkte hij samen met andere clubs om talenten op te leiden. Hij gaf clinics op basisscholen, waar hij op pedagogisch vlak veel heeft geleerd van een juf, over aansturen en orde houden. Hij denkt nog vaak terug aan hoe zij dat heel mooi deed.
Wat maakt het voor Henk zo leuk om dit werk na al die jaren nog steeds te doen, zelfs nu hij nog aan het revalideren is na een knieoperatie? ‘Tafeltennis heeft alles in zich; je zit in een team, maar je doet het ook alleen, je hebt de techniek, de tactiek, en de mentaliteit die nodig zijn om te kunnen winnen. Die balans moeten de kinderen zien te vinden. Ik heb meer geleerd van het coachen dan van het trainen, van hoe de kinderen omgaan met de druk van een wedstrijd. Het is heel leuk om te zien hoe kinderen zich in al die aspecten ontwikkelen.’ Henk heeft een flink aantal talenten opgeleid, maar als de kinderen te goed werden dan verwees hij ze door naar grote clubs waar ze hoger konden spelen. Waar hij vooral van genoten is als hij ziet dat jongens in een team samen een hechte band opbouwen. Dat geeft veel voldoening.
Henk heeft te maken met zeer verschillende en soms ook heel drukke kinderen, van jong tot oud, beginners en gevorderden. Er spelen kinderen uit allerlei culturen. Van andere mensen hoor ik hoe hij dat aanpakt: “Henk is aardig, en streng, en ‘to the point’. Hij kan op ontspannen wijze contact leggen en goed luisteren.”
Desgevraagd: ‘Ik ga me niet als psycholoog verdiepen in de kinderen. Ik geef ze wel duidelijke keuzes. En dat werkt meestal goed.’
Op naar de volgende training !